تاریخچه سگ چاوچاو چگونه بوده است؟ (جالب و خواندنی!)

می خواهید بدانید تاریخچه سگ چاوچاو چگونه بوده است؟ با پت لاور همراه باشید!

چو چو یا به اختصار چو  یک نژاد سگ اشرافی است که منشأ آن را چین شمالی می‌دانند.

از جمله مهمترین دلایل معروفیت این نژاد، زبان آبی مشکی و پاهای عقبی صاف اوست.

‬سگ چاو چاو از قدیمی ترین نژادهای سگ و نشان دهنده تکامل سگ ها است.

تاریخچه این نژاد به 2000 سال پیش، چه بسا بیشتر برمی‌گردد.

برخی کارشناسان می‌گویند این نژاد نتیجه میکس نژاد ساموئید سیبری و ماستیف تبت است.

برخی معتقدند چاو چاو با نژاد پامرانین و ساموید و کیش‌هاوند اجداد مشترک دارد.

متخصصان دیگری اعتقاد دارند چاو چاو یک سگ اصیل است و درواقع والدین ساموئید، کیش‌هاوند و چند نژاد دیگر بحساب می‌آید.

زادگاه سگ چاوچاو کجاست؟

زادگاه چاو چاو چین است، جایی که در آن بعنوان Lang Gou سگ گرگی یا Xiong Gou سگ خرسی شناخته می‌شود.

نام چاو چاو از زبان انگلیسی مخلوط با اصطلاحات عامیانه چینی گرفته شده است.

نژاد چاو چاو (chow chow) به نام‌های Songshi Quan، chow یعنی Tabg Quan، puffy_lion dog که همان سگ امپراطور تانگ است، شناخته می‌شود و این اعتقاد وجود دارد که chow chow از نژادهای بسیار اصیلی است که به عنوان Foo Dog نیز شناخته شده است (Foo Dog شیرهای نگهبان چین یا همان شیر نگهبان امپراطور، مجسمه‌های سنگی و سنتی چین هستند که در جلوی کاخ‎ها و معابد قرار داشته‌اند).

در کشور چین، نژاد چاو چاو نام‌های مختلفی داشت: سگ زبان سیاه  (hei shi-tou)، سگ گرگی (lang gou)  و سگ خرسی (xiang gou) مهم‌ترین آن‌ها بودند.

چرا نام سگ چاوچاو را ((چاوچاو)) گذاشتند؟

تاجران بریتانیایی در قرن 18 تعدادی از این سگ‌های خرسی را با کاروان‌های خود حمل می‌کردند.

آن‌ها به هرچیز متفرقه‌ای که با خود همراه داشتند که شامل این سگ‌ها هم می‌شد، چاو چاو می‌گفتند. این نام تا به امروز روی این نژاد سگ باقی ماند.

گفته می شود منشاء این سگ از تبار گرگ‌های خاکستری است Canis lupu است.

شرق آسیا همچنین زادگاه نژاد آکیتا و Shiba Inu نیز می‌باشد.

در مقایسه با بسیاری از نژادهای اروپایی در بیش از 500 سال گذشته، که تحت انتخاب مصنوعی شدید بوده اند و از تنوع ژنتیکی شان کم شده این نژاد تنوع ژنتیکی قابل ملاحظه ای دارد.

به همین دلیل گفته می شود که این تنوع ژنتیکی بالا نشان می دهد که منشاء این سگ در شرق آسیا به حدود 33,000 سال پیش بر می گردد.

هم چنین در جنوب شرق آسیا منشا آن به حدود 15000 سال پیش بر می گردد/

گوشت چاوچاو غذای مورد علاقه چینی های قدیم!

چاو چاو نژاد تک و بسیار قدیمی است که جزو اولین گروه‌های جدا شده از گرگ‌هاست و تحلیل DNA آنها نشان داده که منشا آن به سیبری و مغولستان برمی‌گردد و بعدها به عنوان سگ نگهبان قلعه در چین استفاده شده است و به خاطر یال در پشت سرش که چهره‌ای شیرمانند به او می‌دهد، در گذشته مورد توجه امپراطوران چین بوده است.

در نقاشی‌هایی که از سلسلۀ هان (Han Dynasty) به جای مانده، سگ چاو چاو مشاهده می‌شود.

یکی از امپراتورهای چینی، 2500 جفت از این نژاد را به عنوان سگ شکار پرورش می‌داد.

علاوه بر شکار، این سگ‌ها از سرمایه‌های صاحبان‌شان هم نگهداری می‌کردند.

استفاده از پشم چاو چاو برای لباس و گوشت او به عنوان غذایی لذیذ هم مدنظر بوده است.

استفاده از سگ چاوچاو برای شکار!

سگ چاو چاو در طول تاریخ همیشه یه سگ شکارچی بوده و برای ردگیری طعمه های بزرگ مانند گرگ ها و پلنگ ها استفاده می‌شده.

این نژاد برای شکار قرقاول و کبک هم استفاده می‌شد.

در قرن هفتم پیش از میلاد علاوه بر استفاده از این سگ ها برای شکار، برای چوپانی چارپایان و کشیدن سورتمه در زمستان هم استفاده می‌شده.

برای بررسی بیشتر ریشه های این نژاد مطالعه‌ای انجام شد که به مقایسه توالی ژنوم و پوست قهوه ای خاکستری که شبیه گرگ هاست و سگ های دیگر پرداخت که پیشینه آسیای شرقی چاو چاو را تائید کرد.

این نژاد همچنین دارای ویژگی‌های غیرمعمولی مثل یک جفت دندان اضافی (44 دندان به جای 42تا) و زبان آبی/سیاه می باشد.

آن ها به شدت محافظ صاحبان خود می باشند و نسبت به غریبه ها حساس هستند.

ادامه مقاله: تاریخچه سگ چاوچاو چگونه بوده است؟

فروش سگ چاوچاو در پت لاور